ร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ…
“โอ้ย!” “วันหยุดนี้พวกเราต้องลงพื้นที่ทำงานกันอีกแล้วเหรอ…” เสียงแว่วมาจากทีมงานรายการรู้อยู่กับน้ำ และมีคำถามตามมาว่าคนสั่งการไม่เบื่อบ้างหรืออย่างไร? ความคาใจที่จะถามเหตุผลและแนวคิดจากคนสั่งการก็ผุดขึ้นมาทันที… …เอาล่ะว่ะกล้าๆหน่อยถามให้รู้เรื่องไปเลย… …และแล้วก็มีการดักรอคนสั่งการแต่เช้าหน้าลิฟต์ของอาคารจุฑามาศซึ่งเป็นที่ตั้งของสำนักงานทรัพยากรน้ำแห่งชาติ สวัสดีค่ะท่านเลขาฯ มีหลายๆคนสงสัยว่าท่านเลขาฯไม่เหนื่อยที่จะลงพื้นที่ทำงานในช่วงวันหยุดบ้างหรือคะ? …เรื่องเหนื่อยเหรอ ย่อมเหนื่อยแน่นอนเพราะต้องเดินทาง ยิ่งถ้าเที่ยวบินเช้ามากๆก็ต้องตื่นแต่เช้า บางพื้นที่ต้องทั้งนั่งรถ เดินเท้าเข้าไปดูพื้นที่ให้เห็นสภาพปัญหาจริง พูดคุยซักถามพี่น้องประชาชนในพื้นที่ มันก็แค่เหนื่อยกายนะ แต่เรามีความสุขใจถ้าได้เห็นรอยยิ้มหรือแววตาแห่งความหวังจากพี่น้องประชาชนที่เกิดทุกข์จากปัญหาเรื่องน้ำ ความเหนื่อยกายก็ทุเลาลงสงสัยคงเพราะฮอร์โมนแห่งความสุขหลั่งออกมาช่วยบำบัดร่างกายมัง… แล้วไม่เบื่อบ้างหรือคะ? …เป็นคำถามที่ดีนะ พูดอย่างโกหกหรือแนวโลกสวยก็ต้องบอกว่าไม่เบื่อแน่นอน แต่โลกแห่งความจริงคือเคยคิดเบื่อสิ แต่ต้องเปลี่ยนความคิดที่จะต้องไม่เบื่อให้ได้ เลยมีความคิดว่าต้องทำงานให้เหมือนเที่ยว...
อ่านต่อ“หนองหาร.. .อู่ข้าวอู่น้ำของชาวสกลนคร”
#สลิลธาราอารัญ หากคำว่า “อู่ข้าวอู่น้ำ” จะหมายถึง พื้นที่หรือดินแดนที่เป็นแหล่งผลิตอาหารให้กับมนุษย์และสัตว์ ก็ถือได้ว่า “พื้นที่ชุ่มน้ำ” ทั่วประเทศก็คือ “อู่ข้าวอู่น้ำ” ทางธรรมชาติของมนุษย์และสัตว์ในพื้นที่โดยรอบนั่นเอง เพราะพื้นที่ชุ่มน้ำ หรือ Wetlands ได้แก่ แหล่งน้ำประเภทต่างๆ ทั้งที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและที่มนุษย์สร้างขึ้น คือแหล่งผลิตห่วงโซ่อาหารที่มีทรัพยากรและผลผลิตทางธรรมชาติที่มนุษย์สามารถนำไปใช้ผลประโยชน์ได้มากมาย และยังมีความสำคัญทางนิเวศวิทยา ประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม รวมไปถึงวิถีชีวิตชุมชนอีกด้วย พื้นที่ชุ่มน้ำจำนวนมากทั่วประเทศ ได้ถูกจัดแบ่งความสำคัญเป็น 4...
อ่านต่อน้ำสะอาดจากคนดอยสู่คนเมือง
สลิลธาราอารัญ “โอ๊ะมื่อโชเปอ ….เนอะ โอ๋ ชู่ อะ” คือภาษากะเหรี่ยงแปลเป็นไทยว่า “สวัสดี….คุณสบายดีมั้ย” บทความตอนนี้ขึ้นด้วยคำทักทายน่ารักๆ จากชาวกะเหรี่ยงเพราะจะพูดถึงชีวิตของพี่น้องชาวเขาที่อาศัยอยู่ในพื้นที่จังหวัด “แม่ฮ่องสอน” ที่มีฉายา “เมืองสามหมอก” เนื่องจากมีสภาพภูมิประเทศเต็มไปด้วยภูเขาสูงสลับซับซ้อน สภาพอากาศจึงมีหมอกปกคลุมตลอดเวลา อีกทั้งยังเป็นจังหวัดที่มีความหลากหลายด้านวัฒนธรรม และประชากรจากหลายกลุ่มชาติพันธุ์อีกด้วย ทำให้เกิดความสงสัยว่าจังหวัดที่มีความหลากหลายแบบนี้เค้าบริหารจัดการเรื่องน้ำสะอาดสำหรับประชาชนกันอย่างไร ลักษณะของแม่ฮ่องสอนเป็นพื้นที่เฉพาะที่มีพื้นที่ราบน้อย ส่วนใหญ่เป็นป่าและภูเขา ประชากรส่วนใหญ่ประกอบอาชีพทำการเกษตร และใช้น้ำจากแหล่งน้ำธรรมชาติ ดังนั้น การพัฒนาแหล่งน้ำทั้งระบบจะต้องศึกษาบริบทของแต่ละพื้นที่เพื่อวางแผนพัฒนาโครงการเฉพาะเป็นรายพื้นที่...
อ่านต่อประวัติศาสตร์เราต้องเปลี่ยน
เริ่มต้นจากชื่อเรื่องหลายๆคนคงนึกถึงนักร้องสาวสวยยุค 90 ที่มีดีกรีผ่านเวทีประกวดนางสาวไทยมาด้วย เพลงของเธอก็เป็นที่นิยมหลายเพลงเพราะทั้งเนื้อเพลงที่ไพเราะประกอบจังหวะดนตรีน้ำเสียงและความสวยเซ็กส์ซี่ของนักร้องด้วยแล้ว เรียกได้ว่าเป็นราชินีเพลงป้อปในยุคนั้นเลยทีเดียวหากใครได้ชมคอนเสิร์ตของเธอรับรองเป็นอันต้องติดใจ ลองมาฟังท่อนฮุคกันสักนิดเผื่อจะนึกออก “ประวัติศาสตร์จะไม่ซ้ำ ประวัติศาสตร์จะต้องเปลี่ยน เปลี่ยนไปเป็นฉันและเธอ เท่าเทียมกัน“ สิ่งที่นักร้องต้องการสื่อคงสารคงเข้าใจตรงกันนะว่า…สิ่งไหนที่ผ่านมาแล้วมันไม่ดีก็เปลี่ยนเสีย อย่าทำอีก อย่าให้เกิดขึ้นอีก ไม่ใช่ว่าเราจะย้อนเวลาไปเปลี่ยนอดีตได้ถ้าจะย้อนเวลาไปเปลี่ยนอดีตคงต้องนั่งไทม์แมชชีนของโดราเอม่อนกลับไปหรือผ่านกระจกทวิภพของทมยันตีย้อนยุคกันไปเลยทีเดียว แต่นั่นมันแค่ในละคร กลับมาในโลกแห่งความจริงกันหน่อย เมื่อเร็วๆนี้พี่น้องชาวภาคใต้ของเราประสบกับมหาอุทกภัยโดยเฉพาะที่จังหวัดนราธิวาสจากฝนตกหนักรวมกัน 3 วันเป็นปริมาณมากกว่า 700 มิลลิเมตร เฉลี่ยวันละ 2-300 มิลลิเมตรกันเลยทีเดียว...
อ่านต่อทุเรียนป่าละอูต้องรอดเอลนีโญ
สลิลธาราอารัญ ฤดูร้อนกำลังเดินทางมาถึงอีกครั้ง ช่วงนี้กลิ่นของไอแดดจัดๆ ในหน้าร้อนเริ่มชัดเจนขึ้น กลิ่นแบบนี้ทำให้นึกภาพไปถึงรายชื่อผลไม้ฤดูร้อนที่จะได้ลิ้มรสกันในปีนี้ ชื่อนึงที่ขาดไปไม่ได้เลยก็คือ “ทุเรียน” ราชาแห่งผลไม้ ซึ่งหลายพื้นที่ก็มีทุเรียนที่มีรสชาด รูปลักษณ์ และเอกลักษณ์เฉพาะตัวแตกต่างกันไป ที่ขึ้นชื่อก็มี หลงและหลินลับแลของอุตรดิตถ์ ทุเรียนนนท์ ทุเรียนปราจีน ทุเรียนภูเขาไฟศรีสะเกษ หมอนทองป่าละอู ฯลฯ นึกๆ ไปก็น้ำลายไหลไป ปีนี้จะได้กินกี่สายพันธ์กันหนอ “ทุเรียนป่าละอู” คือ ทุเรียนหมอนทองปลูกในพื้นที่...
อ่านต่อ“ไข่มุกอันดามัน” ต้นแบบน้ำเพื่อการท่องเที่ยว
“ไข่มุกอันดามัน” สมญานามของจังหวัดภูเก็ต อัญมณีเม็ดงามที่เป็นส่วนหนึ่งของท้องทะเลอันดามันตั้งอยู่ปลายด้ามขวานของไทย นอกจากจะมีความงามของธรรมชาติจากชายหาดและท้องทะเลแล้ว ภูเก็ตยังเป็นแหล่งผลิตไข่มุกน้ำเค็มที่มีชื่อเสียงมากที่สุดแห่งหนึ่งของประเทศอีกด้วย ทำให้ไข่มุกเม็ดงามนี้ดึงดูดนักท่องเที่ยวจากทั่วโลกหลั่งไหลมาไหลหลงในแหล่งท่องเที่ยวและบริการต่าง ๆ ของเกาะภูเก็ต ไม่ว่าจะเป็น หาดทรายขาว ทะเลใส เมืองเก่า อาหารพื้นเมืองเลิศรส หรือแม้แต่บริการแบบไทยๆ ที่พร้อมให้ความสุขแก่ผู้มาเยือน ทั้งนักท่องเที่ยวธรรมชาติยามกลางวัน และนักท่องแสงสีในยามราตรี ส่งผลให้การขยายตัวของเมืองและเศรษฐกิจของภูเก็ตเจริญเติบโตอย่างรวดเร็ว การขยายตัวอย่างต่อเนื่องของภูเก็ตส่งผลให้เกิดความต้องการน้ำในปริมาณมากๆ ในแต่ละปีสำหรับใช้ในแหล่งท่องเที่ยวและสถานประกอบการต่างๆ ในขณะที่สภาพพื้นที่ของภูเก็ตเป็นเกาะรายล้อมไปด้วยน้ำทะเลจึงเป็นข้อจำกัดสำคัญในการบริหารจัดการน้ำที่ได้มาตรฐานให้เพียงพอต่อความต้องการของเมือง และการที่เมืองขยายตัวทำให้จำนวนประชากรเพิ่มขึ้นทั้งนักท่องเที่ยวและแรงงานในเกาะ ก่อเกิดขยะและน้ำเสียจำนวนมากที่จะต้องมีการบริหารจัดการให้ดี นอกจากนี้...
อ่านต่อ